Auteur: Rutger

Op 2 augustus schreef ik: “Het virus is dus slecht in beeld, en kan zich daardoor rustig verspreiden. Dit zal onvermijdelijk leiden tot nieuwe (lokale) maatregelen, met alle gevolgen van dien. We lijken dus vast te zitten in een cyclus waarbij de coronamaatregelen afwisselend streng en minder streng zijn. Kan dit niet beter?”

Het aantal coronabesmettingen neemt al een aantal weken steeds sneller toe. Men kan betogen dat dit geen probleem is: de meeste besmettingen vinden nu onder jongvolwassenen plaats, die zelden in het ziekenhuis belanden. De druk op de zorg zou zo beperkt blijven. Zolang het aantal ziekenhuisopnames beperkt blijft, hoeven we niet in te grijpen.

Sinds twee-en-een-halve week (16 maart) werk ik thuis. De regering heeft op advies van het RIVM besloten iedereen te adviseren thuis te werken, om zo de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Dit is een unieke situatie, eentje waar ik later naar zal terugkijken. Vandaar een brief aan mijn toekomstige zelf.

Open Access is veelbelovend. Wetenschappelijke artikelen moeten direct gratis om te lezen worden. Het addertje onder het gras is dat wetenschappers dan geld moeten gaan betalen om te publiceren – voor niets komt immers alleen de zon op. Toch heeft deze nieuwe structuur voor wetenschappers grote voordelen.

Sinds 2005 kan iedereen de wereld verkennen met Google Maps. Op deze digitale kaart staan alle steden en wegen. Je kunt inzoomen, uitzoomen en naar een gebied schuiven. Zelf wilde ik ook zo’n kaart maken voor de Minecraftwereld Wereldbouw, een fantasiewereld bezocht door ruim 7500 verschillende spelers. Spelers kunnen de wereld zelf aanpassen, dus de…